Mariette Aernoudts is een fotograaf die sommigen van
jullie al wat langer kennen, maar pas sinds kort maakten wij kennis met haar en
haar werk. Mariette, een fotografe met opvallende beelden die gelijk ieders
aandacht trekken! Wij stelden een paar vragen aan Mariette om een kijkje te
nemen in haar denkwijze, haar kijk op fotografie en haar workflow. zie hieronder haar antwoorden en een paar van haar prachtige foto's
Een fotografe waarvan wij denken dat we nog veel van haar zullen zien en horen.
Hoe en of
wanneer ben je gaan fotograferen en waarom?
Rond mijn 20e had ik een analoge camera en een doka, maar
echt veel heb ik daar niet mee gedaan. Pas toen de compact cameraatjes op de
markt kwamen, kocht ik er eentje en had dat ding eigenlijk altijd wel bij.
Gewoon, grappige dingen vastleggen en de kinderen die toen nog klein waren.
Zo’n 5 jaar geleden schafte ik mijn eerste digitale DLSR aan, een Canon 450D en
volgde wat workshops om met mijn toestel te leren omgaan. Ook had ik e toen al
verdiept in Photoshop en daarmee gaat een wereld voor je open.Verder ben ik
boeken gaan aanschaffen, in de bieb ook en keek zoveel mogelijk filmpjes op
internet om maar zoveel mogelijk te leren en foto’s te bekijken van anderen. Al
snel wilde ik een andere camera, kocht een Canon 7D en fotografeer nu met een
Canon 5D Mark III. Ik wilde graag dingen vastleggen op een manier die anderen
niet deden, een beetje ‘foto’s maken met een vraagteken’, het liefst aangevuld
met Photoshop bewerkingen.
Wie is (zijn) je grote voorbeeld(en)?
Mijn grote voorbeeld is vooral Mirjam Appelhof. Ook houd ik
erg van foto’s van Alain Laboile, Sally Mann, Diana Putters en heb laatst vol bewondering een fotoboek
van Edouard Boubat doorgekeken. Als je deze fotografen kent, zie je dat zij bij
allemaal in zwartwit werken en mijn foto’s vaak kleurrijk zijn. Heel
tegenstrijdig eigenlijk.
Wat raakt jouw in zijn/haar beelden?
Mirjam’s fragiele, sprookjesachtige beelden hebben altijd
zo’n indruk op me gemaakt. Elk beeld heeft een verhaal en haar manier van
werken vind ik kunst. De foto’s van Alain Laboile laten de onbedorvenheid van
kinderen zien, hun oprechtheid en het plezier wat ze uitstralen. En dat gun ik
dan elk kind, dat stukje kind wat wij als volwassenen helaas verloren hebben.
De foto’s van Diana zijn heerlijk onscherp en een beetje nostalgisch, graag zou
ik dit zelf willen leren, moeilijker dan je denkt vind ik. Ik word soms een
beetje emotioneel van haar werk, heerlijk!
Hoe fotografeer je het liefst? Of misschien moeten we
zeggen: ”Wat fotografeer je het liefst ? “
Het liefst fotografeer ik intuïtief. Sowieso mensen en bij
voorkeur met beschikbaar licht.
Hoe kom je tot een beeld? Heb je dat vooraf bedacht en werk je het later uit? Of bedenk je tijdens
het bewerken hoe je beeld eruit moet komen te zien?
Ik bedenk soms van tevoren een beeld maar dat wordt dan toch
tijdens het fotograferen vaak helemaal anders en word tijdens de interactie met
bijvoorbeeld een model op ideeën gebracht die ik niet eens zóu kunnen bedenken
hahaha. Naderhand ga ik mijn foto’s eens rustig bekijken, pak er eentje die me
aanspreekt aan begin met de bewerking. Bijna altijd wordt het resultaat ook
voor mij een verrassing en zou echt moeite hebben identieke foto’s te maken.
Wat probeer je te vertellen met je beelden?
Soms wil ik een ‘verhaal’ te vertellen, dat iedereen er zelf
bij kan verzinnen. Soms ook wil ik mooie dingen vastleggen, gewoon om ze nog
eens te bekijken. Zelden gaan mijn foto’s over mezelf of over de mensen om me
heen.
De gelaagdheid in je foto’s zoals in het voorbeeld hebben die een functie?
De gelaagdheid die ik toepas, gebruik ik vooral om mijn
beelden te versterken. Zonder toevoegingen zijn ze vaak nog niet af, en heb ik
het gevoel dat er iets ontbreekt. Het kan soms wel dagen duren, voordat zo’n
beeld dan weer eens even geopend wordt en dat dan zomaar alle stukjes ineens op
hun plaats vallen.
Van welke foto’s wordt jij blij? (Zou je wat voorbeelden
kunnen laten zien?)
Het werk van Alain Laboile vind ik helemaal top. Zijn
kinderen worden in praktisch totale vrijheid opgevoed en regelmatig door hem
gefotografeerd. De foto’s zijn soms grappig, lief maar vooral poëtisch en ja,
van die onschuldige koppies kan ik erg blij worden. Helena Fongers maakt ook
zulke schitterende leven-en-laten-leven foto’s waarbij je spontaan in de lach
schiet bij het zien van de absurde situaties die in haar gezin gebeuren. Mirjam
Appelhof’s werk verwondert me en bij het zien ervan zeg ik nogal eens: hoe
krijgt ze het verzonnen!
Welke camera’s gebruik je ?
Ik heb een Canon 5D Mark III en een Canon 7D.
Zijn er projecten waar je momenteel mee bezig bent? Of
een bepaalde manier van fotograferen of bewerken?
Momenteel probeer ik een constante stijl van
portretfotografie te bereiken en daarmee een serie van portretten te maken. Ook
heb ik met een plaatselijk kunstedelsmid een klein projectje aan het opzetten
en ben deze week de eerste foto’s van een nieuw compositie-idee gaan maken.
Over beide projecten vertel ik nog maar even niets tot deze wat meer vorm
beginnen te krijgen;)
Wat doe jij bij de welbekende foto-burnout? Het moment
waarop je denk alles al gedaan te hebben, geen inspiratie meer kunt vinden en
je camera al weken niet meer hebt
aangeraakt.
Dan ga ik lezen, iets waar ik momenteel de rust niet voor
kan vinden, ga ook totaal andere dingen doen, in de tuin werken en kasten eens
uitmesten zodat daar weer ruimte komt voor nieuwe rommel. Lekker bijkletsen met
vrienden is ook heerlijk in zo’n periode.
Welke foto van jezelf is jouw “darling”? En waarom?
Dat is een moeilijke vraag. Bij elke nieuwe foto die ik
aflever, leg ik de lat steeds hoger en ben ik nooit tevreden. De foto van het
meisje met de gele bloemen in het rode haar komt wel een beetje in de buurt.
Dit is de enige foto die in ons huis ophangt en waar ik regelmatig glimlachend
langs loop en dan denk: best een mooie!
Zijn er op fotografisch gebied nog te vervullen wensen?
Bijvoorbeeld die ene foto die je al jaren wil maken, of een bepaalde locatie
die je gefotografeerd MOET hebben?
Oh zoveel wensen nog! Vooral zwartwit fotografie met
vervreemdende, vragen-oproepende beelden zou ik heel graag willen maken. En dan
super groot aan de muur, of heel intiem als kleine beelden en eindelijk eens een keertje echt trots zijn op mijn
creatie!
Kijk voor meer werk van Mariette op: www.md-fotoart.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten